zawsze...

                     gdy biegnę dusza mi się raduje:) a kiedy spotykam podobnego Wariat(a)kę gęba śmieje mi się od ucha do ucha;) 

Dlatego dziwię się, że niektórzy wyglądają jakby  cierpieli niewyobrażalne męki. 
Przykład. Wybiegam z Alei Brzozowej. Od Okulickiego fakt lekko pod górkę wolno biegnie młoda Laska. Na pewno nie biła rekordu życiowego, ani nie robiła treningu szybkościowego. Oczy wbite w ziemię, głowa pochylona jakby szukała pieniędzy na ulicy;) Unoszę dłoń na powitanie. Mówię cześć! Zero reakcji:( K0rciło mnie zapytać czy przypadkiem nie potrzebuje pomocy medycznej he,he... 

Parę kroków dalej przy biedrze drugie dziewczę i to samo nie widzi, nie słyszy:( Żal mi takich Biegaczek, bo wyraźnie cierpią:) A przecież bieganie ma dawać radochę!  

Chyba nawet jak kończyłem po dwunastu godzinach stówkę w Blizanowie nie byłem tak oderwany od rzeczywistości. Ba, zajechany byłem. Jak stary traktor, albo koń co do Morskiego Oka wozi leniuchów hi,hi... Lecz endorfiny kipiały, a ja  byłem szczęśliwy jakbym szóstkę w totka trafił;)

Cóż, może dziewczyny były tak skupione, bo to Ich początek przygody z bieganiem? 

Wczoraj półtoragodzinne wygibasy czyt. gimnastyka;)
Dzisiaj jedenastka niby tam gdzie zawsze, ale jak zawsze inna;) 
Spokojnie, na luzie z obserwowaniem tego co się dookoła dzieje;)

Na Mazowieckiej spotkałem sympatycznego jeżyka, niestety nie chciał się się ze mną zabrać hi,hi... Potem jeszcze biegnącego ojca z synem. Fajnie jak Stary próbuje potomkowi zaszczepić zamiłowanie do sporu. Wiadomo nic na siłę. Młody zawsze powinien decydować co mu pasuje. Nie może być, żeby dziecko musiało realizować nie spełnione marzenia rodzica. Ale wiadomo dobry przykład w przyszłości może zaprocentować. Chociaż nie musi.

Cytat dnia:

Dłonie są krajobrazem serca. /św. Jan Paweł II