mile...

                 łechcą ego starego słowa później urodzonych: "My „młodzieniaszki” szans z Tobą nie mamy"  he,he... Ale na rok przed sześćdziesiątką świadomy jestem, że czas niestety pracuje na moją niekorzyść:( 

Owszem nie daję hi,hi... staram się, trenuję, ćwiczę, aby zachować jak najdłużej sprawność:) Nie tylko tą fizyczna, a również psychiczną. Endorfiny wydzielane w trakcie wysiłku fizycznego to znakomite lekarstwo zwane nie na próżno hormonami szczęścia. Zdaję sobie sprawę, że już nie pnę się pod górę, lecz powoli zbiegam po równi pochyłej;) Ciało organizm starzeje się, wydolność spada, mięśnie stają się mniej elastyczne, stawy zużyte itd.itd. Proces ten zależy nie tylko od warunków życia, diety, aktywności, ale w dużej mierze od genów dziedziczonych po przodkach.   

Aktywny tryb życia pozwala proces starzenia spowolnić. Jednak nie zatrzyma go i... Jest jeszcze jeden bardzo ważny aspekt: wiara. Nie na darmo mówi się "wiara czyni cuda!" Dlatego jedno z moich haseł przewodnich to: "Nie Jesteś słaby dopóki nie zaczniesz tak myśleć" Inne: "Maratończyk nigdy się nie poddaje", czy "Możesz więcej niż myślisz" Choćby nie wiem co nigdy nie mówię NIE DAM RADY! Te trzy słowa są najgorszym wrogiem każdego nie tylko sportowca.

Przykład: kilka lat temu, kiedy w roku startowałem kilkanaście razy, a nie kilka;) Prowadziliśmy z kilkoma rówieśnikami taką "cichą" rywalizację. Obserwowaliśmy swoje wyniki na zawodach. Na wspólnych startach walczyliśmy o lepsze miejsce na liście wyników nie komentując, bez achów i ochów dla wewnętrznej satysfakcji. 

Pewnego dnia chyba na piętnastce prawie od startu lecieliśmy z "rywalem" ramię w ramię. Gdzieś na kilometr przed metą skoncentrowany rozważałem w myślach JAK TO ROZEGRAĆ?? "Urwać" się teraz i liczyć, że konkurent mnie nie dogoni tuż przed metą? Poczekać na finisz na bieżni gdy wpadniemy na stadion? Ostatni długi podbieg adrenalina buzuje, a mój partner wystękuje: "K.... NIE DAM RADY!"

W tym momencie słowa te podziały na moją psychikę niczym iskra elektryczna hi,hi... Wyrwałem i leciałem nie oglądając się, bo wiedziałem, że nie ma szans mnie dogonić:) Za "kreską" czekałem, żebyśmy sobie przybili piątkę za walkę na trasie. Kiedy kumpel dotarł na metę wyznał: "jak biegliśmy razem było jeszcze w miarę. Ale jak "odjechałeś" to "podcięło mi skrzydła". Nie mogłem zmusić się do walki. Poddałem się, odpuściłem" 

Motywacja i tzw. trening mentalny oraz wiara we własne siły jest niezmiernie ważna nie tylko w walce o "pudło".  Również dla pokonywania własnych słabości. I wszystkim Których "zarażam" bieganiem próbuję to wciąż uświadamiać. 

Marzy mi "zaszczepić" u Kuby, Adama, Edyty, Krysi i jeszcze Innych Których wciągnąłem do biegowej "mafii" motto:

"Zwycięzcą nie zawsze jest ten najlepszy, który zdobywa nagrodę. Zwycięzcą może być człowiek, który próbuje coś zmienić w sobie, w swoim życiu i podejściu do otaczającego go świata, pomimo wszelkich trudności. Człowiek, który robi pojedyncze, powolne kroki przekraczając własne lęki i ograniczenia, podczas gdy inni biegną bez trudu"