Do tej pory "chodziłem" jak dobrze "naoliwiona maszyna", pięć-sześć treningów tygodniowo i wszystko "działało" Teraz kiedy wyluzowałem, co by odpocząć i zregenerować się 'tu mnie szczyka, tam mnie rwie' W tym tygodniu trzy wyjścia, piszę wyjścia, a nie treningi bo i bieganie całkiem lajtowe. Wczoraj "wszedł" mi jakiś ból w kolano, dziś znowu coś mnie strzyka w biodrze. Gdybym to jeszcze nagle odstawił bieganie pomyślałbym normalne! Przecież z uzależnieniem podobno tak jest, że "na głodzie" organizm się buntuje!!! Mniej biegania, więcej czasu dlatego w minionym tygodniu dwa razy gimnastyka, żeby nie zardzewieć.. Dziś na Bialskiej mieliśmy drugie spotkanie, niestety tylko w trzyosobowym składzie. Może niektórych przeraża dość wczesna pora /6:30/ albo myślą, ze biegamy za szybko? Szkoda jak czytam o grupach biegaczy w Warszawie, Poznaniu, Opolu i innych miastach gdzie zbiera się po kilkunastu biegaczy - myślę to musi być fajne! Skoro nas było tylko trzech, a już klimat był całkiem inny. Jeden coś powie, drugi zażartuje, no i wymiana doświadczeń jest bezcenna. Takie poranne bieganie ma też pewien urok; dopiero się rozwidnia, opadająca mgła oprócz swoistego czaru, siada na twarzy i w naturalny sposób nawilża skórę. Aleja Brzozowa czyli Bialska praktycznie o tej porze bez ruchu pojazdów, więc powietrze pachnące jesienią i samo piękno tej drogi; (chyba jedynej takiej w naszym mieście) rekompensuję wcześniejszą pobudkę. Ponadto po takim rannym bieganiu, kiedy już się wykąpię i zjem śniadanko, przypływ energii nie tylko fizycznie ale i mentalnie pozwala mi brać się z życiem "za bary"...
...łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną, a ziemią..." Rdz.9,13
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz