jak co roku...

                                wybiegłem dziś dziesięć kilometrów na rogatki miasta przywitać biegowych Przyjaciół z Tarnobrzega, Rzeszowa, Stalowej Woli i nie tylko;) Od kilku lat czekam na granicy miasta i jak Bóg pozwoli w przyszłym roku chciałbym doczekać jubileuszowej XXV Pielgrzymki Biegowej Tarnobrzeg - Jasna Góra:)

Bardzo cieszę się z tych corocznych spotkań i mojego krótkiego, wspólnego z Nimi pielgrzymowania. 

Jako miejscowy, który mieszka w cieniu "świętej wieży". Jestem co niedziela na Mszy świętej w Jasnogórskim Klasztorze. Czasem bywam i w tygodniu.   Wstyd przyznać:( ale dopiero biegnąc tę ostatnią dychę z umordowanymi Pielgrzymami uświadomiłem sobie, jakie mam wielkie szczęście:)) Kiedy tylko dusza zapragnie mogę pojawić się w Kaplicy Matki Bożej - Pani Jasnogórskiej:)

A Oni jak zresztą wielu Innych pielgrzymów muszą pokonać setki kilometrów. 

W trudzie, znoju, upale, czasem deszczu. Nie zważają na niewygody, bo jak napisała Mon Run na fejsie: "Nie jest wcale ciężko kiedy wiem, że na końcu drogi spotkam Cię.." 

Jestem pełen podziwu dla Biegaczy Pielgrzymów. Mimo tylu kilometrów w nogach emanują radością:) Wszyscy uśmiechnięci, zadowoleni i jak zawsze pełni sympatii dla biegającego dziadka;)

Nie wiem co mają w swoich sercach, głowach, ale kiedy stają /padają na twarz/ na Jasnogórskich Błoniach bije od Nich niesamowita moc. Zresztą sami przyznają, że od Najświętszej Maryi Panny czerpią siły na cały kolejny rok. Ale jak mówią najpierw przychodzą dziękować za opiekę i wszelkie łaski. 
Jako cytat dnia jeszcze jedno zdanie od Moniki: 

*Uśmiech jest zmartwychwstaniem na cmentarzysku nadziei*