jak w życiu...

.                   nierealne jest, żeby nie mieć problemów, żeby nam nic nie dokuczało, nic nie bolało... Tak samo w bieganiu trzeba pogodzić się czasem z bólem fizycznym, a niekiedy nawet psychicznym;) 

W życiu jak i w  bieganiu nie prosimy by nic nas przykrego nie dotknęło tylko żeby mieć siłę znosić i walczyć z trudnościami.

Na razie toczę tę nierówna walkę he,he... Głośno nie mówię coby nie zapeszyć, ale widać światełko w tunelu:)

Dzisiaj dziewiątka z delikatnymi przyśpieszeniami w parku Lisiniec i w międzyczasie lecznicza kąpiel w "Pacyfiku" hi,hi...

Ha,ha... Dopiero wczoraj zorientowałem się przeglądając ostatnie treningi z synem, że  jesteśmy demonami prędkości he,he...

Mój garmek zastrajkował, więc ściągnąłem plik z treningiem od Kuby z jego aplikacji szajsunga;) a tam jak "byk" stoi, że osiągnęliśmy maksymalną prędkość 300.60 km/h hi,hi...