Bialska...

                                        zwana Aleją Brzozową po długiej nieobecności he,he...

Kiedyś był to stały punkt tygodniowego planu:) Niestety sobotnie spotkania biegowe to już historia:(

Odwiedzam czasami te rejony z Laskiem Wilka i bialskimi polami. Chociaż  określenie "Aleja" jest obecnie śmiechu warte hi,hi... Oświetlenie owszem, równy asfalt też, ale do tego od kiedy powstały tam osiedla ruch samochodów "jak w Rzymie" he,he... Dawniej było dziewiczo. Podłoże z tłucznia wapiennego, wieczorami ciemno, wiec plum w kałuże pewne;) Jednak przede wszystkim ruch samochodowy był minimalny. W lasku teraz też karczowanie drzew na całego:( 

*Mekka biegaczy* jak mawiali biegacze   odeszła w niebyt:(

Czasami można spotkać pojedynczych biegaczy zmierzających w bialskie pola, ale są to jednostki.  Onegdaj można było spotkać całe tabuny hi,hi... szybciej przebierających nogami:))

Dzisiaj też mijałem się z dwoma biegaczami i jedna biegaczką.

Dobieg asfaltem do Sanktuarium Krwi Chrystusa. Potem pętla za Sanktuarium, czyli prawie pięć kilometrów bialskimi polami i powrót. W drodze powrotnej pit stop przy plenerowej siłowni. 

W sumie dwanaście kilometrów z prędkością *ekonomiczną* he,he... Było rewelacyjnie! Cisza, spokój, przelotny delikatny deszczyk i świeże powietrze:)

W całym startowym tygodniu 53 km w czterech wyjściach plus 28 wychodzone, cotygodniowa gimnastyka i trzy godzinne sesje na rowerku stacjonarnym w dni nie biegowe;)

Na razie *tryb starczy* hi,hi... tj. bieganie co drugi dzień. Wkrótce dojdą morsowania i wtedy plan tygodniowy się zmieni.

Przysłowie:

„Gdy październik ciepło trzyma, zwykle mroźna bywa zima”

• „Kiepski gospodarz, co po Jadwidze /15.10/ do pola siać idzie”
• „Koło świętej Jadwigi babie lato fruwa na wyścigi”
• „Kto sieje na świętą Jadwigę, ten zbiera figę”